ضرورت انطباق رویکرد تغییر بنیادین ( اجرای کلان و مبتنی بر نگرش سیستمی ) به برنامه ی تحول در نظام اداری کشور برای بهبود و ارتقاء قابلیت و توانمندی دولت

ایجاد تغییرات کلان و بنیادین در دیوانسالا ری کشور ما ، بیش از چند دهه است که مورد توجه صاحبنظران و متصدیان ا مربوده است . هیات وزیران در سال 1381 شمسی موافقت کرد که " هفت برنامه ی اصلی ایجاد تحول در نظام اداری " توسطدستگاههای د ولتی اجرا شود .با توجه به تعریف جدید دولت به عنوان عامل تسریع کنند ه و تسهیل کننده توسعه ؛ هدف از تدوین برنامه ی تحول عبارت ازارتقاء توانمندی های نظام اداری است . از طرف دیگر ، در صورت وجود تشابه و همخوانی بین ماهیت برنامه و روش اجرا استکه تحقق هدف میسر می شود . برنامه ی تحول با توجه به ماهیت آن شامل تغییرات چند گانه ا ی است که باید بطور همزمانو کلان اجرا شوند تا هدف تحقق یابد . هدف اصلی پژو هش عبارت از بررسی و شناخت رابطه بین استراتژی اجرای برنامه یتحول در نظام اداری کشور و توانمندی دولت است .به منظور سنجش میزان اجرای هر یک از برنامه ها توسط دستگاهها ، از شاخص های ع مومی ارزیابی عملکرد واحدهایاستانی استفاده شده است . این پژوهش ، از نوع تحقیقات عل ی و کاربردی است . جامعه آماری مورد مطالعه عبارت است ازدستگاه های اجرایی دولتی واقع در مرکز استان آذربایجان غربی N=180که به روش تصادفی ساده ، 99 نمونه انتخاب شد .داده ه ای گردآوری شده از نوع کمی است . تحلیل آماری با بهره گیری از آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف ، ملاک توافقλ -کولموگروف، Tتک نمونه ای ، نا پارامتری کوکران و مک نمار انجام گرفته است . یافته های پژوهش ، بیانگر ناهمخوانی ماهیت برنامه و استراتژی اجرا است . عل ل اصلی مساله به ترتیب عبارتند از :-1 تمرکز سازمانی ، فنی و سیاسی ؛ 2- فقدان ساز و کار مناسب انگیزشی برای مدیران ارشد دستگاه های اجرایی ؛-3 عدم حضور بخش غیر دولتی در فرایند ارزیابی عملکرد دستگاه های اجرایی . بر این ا ساس راه حل پیشنهادی برای مسالهتحقیق در قالب " الگوی مبتنی بر استراتژی اجرای همزمان ( کلان ) برنامه ی تحول در نظام اداری کشور " ارائه شده است .